تعیین مناطق سیل خیز حوضه آبریز قرنقو با استفاده از مدل هیدرولوژیکی مادکلارک و GIS

مدیریت سیلاب نیازمند شناسایی مناطق سیل­خیز حوضه آبریز و اولویت­بندی آن‌ها می‌باشد. اکثر مطالعات در زمینه مدیریت سیلاب بر اساس کاربرد مدل‌های مفهومی- یکپارچه می‌باشد. این مدل­ها در تشخیص مناطق سیل خیز در سطح حوضه دقت مناسبی ندارند و در بررسی توزیع مکانی مؤلفه­های مؤثر در تشکیل رواناب با محدودیت مواجه هستند. هدف اصلی این تحقیق، تعیین شدت سیل و اولویت بندی مکانی مناطق با پتانسیل سیل­خیزی بر اساس روش عکس‌العمل سیل واحد با استفاده از مدل هیدرولوژیکی توزیعی (مکانی) مادکلارک (ModClark) در حوضه آبریز قرنقو می­باشد. در این مطالعه، با استفاده از نقشه­های توپوگرافی، نقشه مدل ارتفاعی رقومی (DEM) با اندازه سلولی 30 متری در محیط GIS تهیه شد. علاوه بر این نقشه شبکه­بندی حوضه بر اساس شبکه استاندارد هیدرولوژیکی (SHG)، با استفاده از امکانات نرم افزار HEC-GeoHMS برای ورودی به نرم افزار  HEC-HMS تهیه شد. به منظور انتخاب مقیاس شبکه­بندی مناسب، از دو شبکه با ابعاد 1×1 و 2×2 کیلومتر استفاده شد. با اینکه نتایج مدل حاکی از دقت زیاد شبکه 1×1 کیلومتری در تفکیک مرز­های مناطق سیل­خیز از یکدیگر می­باشد؛ اما تفاوت چشمگیری با نتایج حاصل از شبکه­بندی 2×2 کیلومتری ندارد. نتایج حاصل از این پژوهش، شبکه­بندی یک کیلومتری را برای تعیین اولویت­بندی سیل­خیزی پیشنهاد می­دهد. با اجرای مکرر مدل مادکلارک در سناریوهای مختلف، شاخص شدت سیل در حوضه به صورت مکانی استخراج گردید. با در نظر گرفتن شاخص شدت سیل، زیر­حوضه آلمالوچای، به عنوان مؤثرترین زیر­حوضه در دبی اوج هیدروگراف خروجی شناخته شد.